همیشه
در ذهنم و در قلبم گزینه " همیشه " را برایش تیک می کنم ...

در ذهنم و در قلبم گزینه " همیشه " را برایش تیک می کنم ...

تا همه بدانند که در سختی ها باید زیباترین ها را بیافرینند ...
روزگارت نیلوفری باد

زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟
بی پناهم، خسته ام،تنهابدادم میرسی؟
گر چه آهو نیستم اماپراز دلتنگی ام
ضامن چشمان آهوهابه دادم میرسی؟
ازکبوترها که میپرسم نشانم میدهند
گنبد و گلدسته هایت رابه دادم میرسی؟
من دخیل التماس رابه چشمت بسته ام
هشتمین دردانه زهرابه دادم میرسی؟
به دادم میرسی؟؟؟؟

فرصت با هم بودن شان محدود است ،
محبت شان نسبت به هم نامحدود می شود .
آری اگر بدانند ...

عمر خود را چگونه گذرانده اید؟
امیدوارم جوابمون این نباشه که :
به نام خدا ،
متاسفانه بدون یاد خدا ...
اولی در میان کوچهها و
دومی در لابلای کتابها سرگردان است.

مرا به خاطر گناهانی که در طول روز
با هزاران قدرت عقل توجیهشان میکنم ببخش!

ازنگرانیهای ما در زندگی هرگز اتفاق نمی افتد.

روز به روز زیادتر کن
آنقدر که روزی بتوانی
همه را در آن جای دهی
آن وقت تا خدا فاصله ای نیست!
ست...

که مهمتریـن حرف های زندگی مـان را
نگفتیم و تایپ کردیـم ... !

آن هم از جنس امید...
که اگر سختی راه،
به تو یک سیلی زد...
یک امید از ته قلب به تو گوید...
که خدا هست هنوز...!

ولی از آن مهم تر این است که جنبۀ شنیدن ِ
«با من شوخی نکن» را هم داشته باشیم.

باید فقط با "دو نفر" تکلیف ات را روشن کنی:
1. با خدا
2. با خودت

ودر نیمه دوم میگوئیم دیگر دیر است...

